İstanbullu
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- [istɑnbuɫˈɫu]
Etimologija[uredi]
Vlastita imenica[uredi]
İstanbullu
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: İstanbullu
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | İstanbullu | İstanbullular |
Akuzativ (belirtme) | İstanbulluyu | İstanbulluları |
Dativ (yönelme) | İstanbulluya | İstanbullulara |
Lokativ (bulunma) | İstanbulluda | İstanbullularda |
Ablativ (ayrılma) | İstanbulludan | İstanbullulardan |
Genitiv* (tamlayan) | İstanbullunun | İstanbulluların |
Instrumental* (vasıta) | İstanbulluyla | İstanbullularla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici