sürüngen
Turski[uredi]
Etimologija[uredi]
- Od sürünmek ("gmizati")
Imenica[uredi]
sürüngen (akuzativ sürüngeni, množina sürüngenler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: sürüngen
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | sürüngen | sürüngenler |
Akuzativ (belirtme) | sürüngeni | sürüngenleri |
Dativ (yönelme) | sürüngene | sürüngenlere |
Lokativ (bulunma) | sürüngende | sürüngenlerde |
Ablativ (ayrılma) | sürüngenden | sürüngenlerden |
Genitiv* (tamlayan) | sürüngenin | sürüngenlerin |
Instrumental* (vasıta) | sürüngenle | sürüngenlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici