kuzgun
Turski[uredi]
Etimologija[uredi]
- Od staroturskog 𐰴𐰆𐰕𐰍𐰆𐰣 (quzɣun, "gavran")
Izgovor[uredi]
- IPA: [kuz.ˈɡun]
Imenica[uredi]
kuzgun (akuzativ kuzgunu, množina kuzgunlar)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: kuzgun
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | kuzgun | kuzgunlar |
Akuzativ (belirtme) | kuzgunu | kuzgunları |
Dativ (yönelme) | kuzguna | kuzgunlara |
Lokativ (bulunma) | kuzgunda | kuzgunlarda |
Ablativ (ayrılma) | kuzgundan | kuzgunlardan |
Genitiv* (tamlayan) | kuzgunun | kuzgunların |
Instrumental* (vasıta) | kuzgunla | kuzgunlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici