kırıntı
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: [kɯɾɯnˈtɯ]
- Hifenacija: kı-rın-tı
Etimologija[uredi]
- Od kır- ("slomiti, izrezuckati") .
Imenica[uredi]
kırıntı (akuzativ kırıntıyı, množina kırıntılar)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: kırıntı
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | kırıntı | kırıntılar |
Akuzativ (belirtme) | kırıntıyı | kırıntıları |
Dativ (yönelme) | kırıntıya | kırıntılara |
Lokativ (bulunma) | kırıntıda | kırıntılarda |
Ablativ (ayrılma) | kırıntıdan | kırıntılardan |
Genitiv* (tamlayan) | kırıntının | kırıntıların |
Instrumental* (vasıta) | kırıntıyla | kırıntılarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici