için

Turski[uredi]

Od osmanlijskog turskog ایچون (içün, "da bi, za") od prototurskog *üčün ("zbog, radi, za").

için

(infinitiv +) da, kako bi, da bi, što bi
Onu görmek için Saraybosna'ya gittim. ― Otišao sam u Sarajevo da ga vidim.

Almanca öğrenmek için altı ay Almanya'da kaldım. ― U Njemačkoj sam ostao šest mjeseci kako bih naučio njemački.
(nominativ/genitiv +) za
Senin için yapamayacağım şey yok. ― Ne postoji ništa što ne mogu učiniti za tebe.

Benim için bir şey yapmana gerek yok. ― Ne moraš ništa da učiniš za mene.

O adam için yaptıklarına inanamıyorum. ― Ne mogu da vjerujem šta si uradio za tog čovjeka.

Bu herkes için en iyisi. ― Ovo je najbolje za sve.
(neperspektivni lični particip +) jer, zbog činjenice da... (u uzročno-posledičnim rečenicama)
Müzik dinlediğim için onu duyamadım. ― Nisam ga mogao čuti zbog činjenice da sam slušao muziku.

Onu çok sevdiğin için hatalarını göremiyorsun. ― Ne možeš da vidiš njegove greške jer ga toliko voliš.

Üşüdüğü için mont giydi. ― Obukao je kaput jer mu je bilo hladno.

Daha önce Çanakkale'ye gittiğimiz için okul gezisine katılmadık. ― Nismo se pridružili školskom izletu jer smo ranije bili u Çanakkale-u.

Ako se koristi ličnim zamjenicama, zamjenica zahtijeva genitiv. Sve ostale riječi koriste se u nominativu.
senin_(gen.) için ― za tebe

aşk_(nom.) için ― za ljubav