dzielnik
Poljski
[uredi]Imenica
[uredi]dzielnik m. (mn. dzielniki)
- imenilac (2 u ½)
Deklinacija
[uredi] Deklinacija: dzielnik
| Jednina (pojedyncza) | Množina (mnoga) | |
|---|---|---|
| Nominativ (mianownik) | dzielnik | dzielniki |
| Genitiv (dopełniacz) | dzielnika | dzielników |
| Dativ (celownik) | dzielnikowi | dzielnikom |
| Akuzativ (biernik) | dzielnik | dzielniki |
| Instrumental (narzędnik) | dzielnikiem | dzielnikami |
| Lokativ (miejscownik) | dzielniku | dzielnikach |
| Vokativ (wołacz) | dzielniku | dzielniki |