dörtgen
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: [dɶɾt.ˈɟen]
Etimologija[uredi]
Imenica[uredi]
dörtgen (akuzativ dörtgeni, množina dörtgenler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: dörtgen
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | dörtgen | dörtgenler |
Akuzativ (belirtme) | dörtgeni | dörtgenleri |
Dativ (yönelme) | dörtgene | dörtgenlere |
Lokativ (bulunma) | dörtgende | dörtgenlerde |
Ablativ (ayrılma) | dörtgenden | dörtgenlerden |
Genitiv* (tamlayan) | dörtgenin | dörtgenlerin |
Instrumental* (vasıta) | dörtgenle | dörtgenlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici