bilmece
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: [bil.mɛ.ˈʤɛ]
Etimologija[uredi]
- Od bilmek
Imenica[uredi]
bilmece (akuzativ bilmeceyi, množina bilmeceler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: bilmece
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | bilmece | bilmeceler |
Akuzativ (belirtme) | bilmeceyi | bilmeceleri |
Dativ (yönelme) | bilmeceye | bilmecelere |
Lokativ (bulunma) | bilmecede | bilmecelerde |
Ablativ (ayrılma) | bilmeceden | bilmecelerden |
Genitiv* (tamlayan) | bilmecenin | bilmecelerin |
Instrumental* (vasıta) | bilmeceyle | bilmecelerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici