سنبل
Osmanlijski Turski[uredi]
Imenica[uredi]
سنبل (akuzativ فستانی, množina سنبللر)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: سنبل
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | سنبل (sümbül) |
سنبللر (sümbüller) |
Akuzativ (belirtme) | سنبلی (sümbülü) |
سنبللری (sümbülleri) |
Dativ (yönelme) | سنبله (sümbüle) |
سنبللره (sümbüllere) |
Lokativ (bulunma) | سنبلده (sümbülde) |
سنبللرده (sümbüllerde) |
Ablativ (ayrılma) | سنبلدن (sümbülden) |
سنبللردن (sümbüllerden) |
Genitiv* (tamlayan) | سنبلڭ (sümbülün) |
سنبللرڭ (sümbüllerin) |
Instrumental* (vasıta) | سنبلله (sümbülle) |
سنبللرله (sümbüllerle) |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u osmanlijskoj turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
benim (moj) | سنبلم (sümbülüm) |
سنبللرم (sümbüllerim) |
senin (tvoj) | سنبلڭ (sümbülün) |
سنبللرڭ (sümbüllerin) |
onun (njen/njegov) | سنبلی (sümbülü) |
سنبللری (sümbülleri) |
bizim (naš) | سنبلمز (sümbülümüz) |
سنبللرمز (sümbüllerimiz) |
sizin (vaš) | سنبلڭز (sümbülünüz) |
سنبللرڭز (sümbülleriniz) |
onların (njihov) | سنبلی (sümbülü) سنبللری (sümbülleri) |
سنبللری (sümbülleri) |