öykü
Također vidite Öykü
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: [ɶj.ˈcʏ]
Imenica[uredi]
öykü (akuzativ öyküyü, množina öyküler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: öykü
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | öykü | öyküler |
Akuzativ (belirtme) | öyküyü | öyküleri |
Dativ (yönelme) | öyküye | öykülere |
Lokativ (bulunma) | öyküde | öykülerde |
Ablativ (ayrılma) | öyküden | öykülerden |
Genitiv* (tamlayan) | öykünün | öykülerin |
Instrumental* (vasıta) | öyküyle | öykülerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici