çıkış
Turski[uredi]
Etimologija[uredi]
- Od çıkmak ("izlaziti")
Izgovor[uredi]
- IPA: [t͡ʃɯˈkɯʃ]
- Hifenacija: çı-kış
Imenica[uredi]
çıkış (akuzativ çıkışı, množina çıkışlar)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: çıkış
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | çıkış | çıkışlar |
Akuzativ (belirtme) | çıkışı | çıkışları |
Dativ (yönelme) | çıkışa | çıkışlara |
Lokativ (bulunma) | çıkışta | çıkışlarda |
Ablativ (ayrılma) | çıkıştan | çıkışlardan |
Genitiv* (tamlayan) | çıkışın | çıkışların |
Instrumental* (vasıta) | çıkışla | çıkışlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici