Özgür

Također vidite özgür

Turski

Izgovor

• IPA: [ɶzˈɟyɾ]
• Hifenacija: Öz-gür

Etimologija

• Od özgür ("slobodan, otvoren") ‹ öz ("bit, srž").

Vlastita imenica

Özgür

1. Muško ime.

Deklinacija

Deklinacija: Özgür

	Jednina (tekil)	Množina (çoğul)
Nominativ (yalın)	Özgür	Özgür'ler / Özgürler
Akuzativ (belirtme)	Özgür'ü	Özgür'leri / Özgürleri
Dativ (yönelme)	Özgür'e	Özgür'lere / Özgürlere
Lokativ (bulunma)	Özgür'de	Özgür'lerde / Özgürlerde
Ablativ (ayrılma)	Özgür'den	Özgür'lerden / Özgürlerden
Genitiv (tamlayan)	Özgür'ün	Özgür'lerin / Özgürlerin