karadut
Turski[uredi]
Izgovor[uredi]
- IPA: [kɑ.ɾɑ.ˈdut]
Etimologija[uredi]
Imenica[uredi]
karadut (akuzativ karadutu, množina karadutlar)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: karadut
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | karadut | karadutlar |
Akuzativ (belirtme) | karadutu | karadutları |
Dativ (yönelme) | karaduta | karadutlara |
Lokativ (bulunma) | karadutta | karadutlarda |
Ablativ (ayrılma) | karaduttan | karadutlardan |
Genitiv* (tamlayan) | karadutun | karadutların |
Instrumental* (vasıta) | karadutla | karadutlarla |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici