yetim
Turski[uredi]
Etimologija[uredi]
- Od arapskog يتيم, yatīm)
Izgovor[uredi]
- IPA: [jɛˈtim]
- Hifenacija: ye‧tim
Imenica[uredi]
yetim (akuzativ yetimi, množina yetimler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: yetim
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | yetim | yetimler |
Akuzativ (belirtme) | yetimi | yetimleri |
Dativ (yönelme) | yetime | yetimlere |
Lokativ (bulunma) | yetimde | yetimlerde |
Ablativ (ayrılma) | yetimden | yetimlerden |
Genitiv* (tamlayan) | yetimin | yetimlerin |
Instrumental* (vasıta) | yetimle | yetimlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici