işaret
Turski
[uredi]Etimologija
[uredi]- Od arapskog اشارة
Imenica
[uredi]işaret (akuzativ işareti, množina işaretler)
Deklinacija
[uredi]Deklinacija: işaret
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | işaret | işaretler |
Akuzativ (belirtme) | işareti | işaretleri |
Dativ (yönelme) | işarete | işaretlere |
Lokativ (bulunma) | işarette | işaretlerde |
Ablativ (ayrılma) | işaretten | işaretlerden |
Genitiv* (tamlayan) | işaretin | işaretlerin |
Instrumental* (vasıta) | işaretle | işaretlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici