görüş
Turski[uredi]
Etimologija[uredi]
- Od görmek ("vidjeti")
Imenica[uredi]
görüş (akuzativ görüşü, množina görüşler)
Deklinacija[uredi]
Deklinacija: görüş
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | görüş | görüşler |
Akuzativ (belirtme) | görüşü | görüşleri |
Dativ (yönelme) | görüşe | görüşlere |
Lokativ (bulunma) | görüşte | görüşlerde |
Ablativ (ayrılma) | görüşten | görüşlerden |
Genitiv* (tamlayan) | görüşün | görüşlerin |
Instrumental* (vasıta) | görüşle | görüşlerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici